കലി ഉണരും കാലം Malayalam poem
>> Thursday, August 4, 2011
കലി ഉണരും കാലം.
---------------------------------
സ്വപ്നങ്ങളില്
നിദ്ര നരക്കുന്നത്
കലി ഉണരും കാലത്താണ്.
കെട്ട സ്വപ്നങ്ങള്
ഏതു കാലത്തിന്റെ
തെറ്റാണ്?
തര്പ്പണം ചെയ്ത
ചിന്തകളില്
കാക്കകള് കൂട്ടമായ്
പിതൃക്കളെ കൊത്തി തിന്നുന്നു.
ഒരു സ്ഥിതി സമത്വത്തിന്
സിദ്ധാന്ത ഭൂതം
കന്യാ മറിയത്തെ
വൈരുദ്ധ്യാത്മകമായി
ഭോഗിക്കുന്നു.
അടുത്ത പുത്രന്റെ
ബലി തേടി
പിശാചു
കുരിശു ചുമന്നു
കരയുന്നു.
കാശിയിലെ വേശ്യകളെ
പ്രാപിച്ച
ബുദ്ധന്റെ ചിരിയില്
അനേകം അണുനാദം
പുകയെടുക്കുന്നു.
വിശുദ്ധ പോരിലെ
കരിഞ്ഞ മാംസത്തിന് ചൂടില്,
കുനിഞ്ഞിരുന്ന്,
അന്ത്യ പ്രവാചകന്
പുതിയ വചനങ്ങള്
കുറിക്കുന്നു.
ശ്രുതികളും, സ്മൃതികളും
വാള്മുന ഒഴുക്കിയ
ചോരച്ചാലില് മുങ്ങി
''നേതി,നേതി' മുഴക്കുന്നു.
നേരിന്റെ
കാഷായ വസ്ത്രങ്ങള്
വേശ്യയുടെ മാറ്റതുണികളായ്
ഉപേക്ഷിക്കപെടുന്നു.
ന്യായവിധിയുടെ കല്തുറങ്കില്,
ഒരു വൃദ്ധ ന്യായാധിപന്
ചങ്ങലക്കണ്ണികളാല്
സ്വയം
ബന്ധിക്കപ്പെട്ടിരിക്കുന്നു.
ഒരു പഴകിയ
പാര്ലമെന്ന്റെറി ഖദറിനാല്,
കൊലക്കളത്തിലെ
അവസാന ജഡവും
പുതക്കപെടുന്നു.
ഹാ..കാലമേ!
ഞാനെന്നെ ഞാന് ,
ഇന്നിന്റെ പുരുഷന് .,
സംഗ പുരുഷന് ..,
സര്വ്വ സംഗ പരിത്യാഗി!
(വിതുരയിലും, സൂര്യനെല്ലിയിലും ഒരു പതിഞ്ഞ തേങ്ങല് ഇനിയും ഒറ്റപെടുന്നു.)
ഇതു ഇന്നിന്റെ ബലിദാനം.
നേരിന്റെ നാഴികമണി
ഇടറും നേരം,
കലണ്ടറിന് കരിവണ്ടുകള്
വീണടിയും സമയം,
ഈ കെട്ട കാലത്തിന് ബലിക്കല്ലില്
ഞാനെന്റെ ഹൃദയം രണ്ടായ് കണ്ടിക്കുന്നു.
മുന്പേ വന്നവര്.,
പിന്പേ പോയവര്.,
നെഞ്ചും പിളര്ന്നു വളര്ന്നവര്..
തെറ്റിലെ ശരി,
ശരിയിലെ തെറ്റ്.
കാലമെന്ന ശരി ,
കാലമെന്ന തെറ്റ്.
ഞാനിന്നു
ഏതു തെറ്റിലെ
വലിയ ശരിയാണ്?
----------------------------------(മനു നെല്ലായ)
സ്വപ്നങ്ങളില്
നിദ്ര നരക്കുന്നത്
കലി ഉണരും കാലത്താണ്.
കെട്ട സ്വപ്നങ്ങള്
ഏതു കാലത്തിന്റെ
തെറ്റാണ്?
തര്പ്പണം ചെയ്ത
ചിന്തകളില്
കാക്കകള് കൂട്ടമായ്
പിതൃക്കളെ കൊത്തി തിന്നുന്നു.
ഒരു സ്ഥിതി സമത്വത്തിന്
സിദ്ധാന്ത ഭൂതം
കന്യാ മറിയത്തെ
വൈരുദ്ധ്യാത്മകമായി
ഭോഗിക്കുന്നു.
അടുത്ത പുത്രന്റെ
ബലി തേടി
പിശാചു
കുരിശു ചുമന്നു
കരയുന്നു.
കാശിയിലെ വേശ്യകളെ
പ്രാപിച്ച
ബുദ്ധന്റെ ചിരിയില്
അനേകം അണുനാദം
പുകയെടുക്കുന്നു.
വിശുദ്ധ പോരിലെ
കരിഞ്ഞ മാംസത്തിന് ചൂടില്,
കുനിഞ്ഞിരുന്ന്,
അന്ത്യ പ്രവാചകന്
പുതിയ വചനങ്ങള്
കുറിക്കുന്നു.
ശ്രുതികളും, സ്മൃതികളും
വാള്മുന ഒഴുക്കിയ
ചോരച്ചാലില് മുങ്ങി
''നേതി,നേതി' മുഴക്കുന്നു.
നേരിന്റെ
കാഷായ വസ്ത്രങ്ങള്
വേശ്യയുടെ മാറ്റതുണികളായ്
ഉപേക്ഷിക്കപെടുന്നു.
ന്യായവിധിയുടെ കല്തുറങ്കില്,
ഒരു വൃദ്ധ ന്യായാധിപന്
ചങ്ങലക്കണ്ണികളാല്
സ്വയം
ബന്ധിക്കപ്പെട്ടിരിക്കുന്നു.
ഒരു പഴകിയ
പാര്ലമെന്ന്റെറി ഖദറിനാല്,
കൊലക്കളത്തിലെ
അവസാന ജഡവും
പുതക്കപെടുന്നു.
ഹാ..കാലമേ!
ഞാനെന്നെ ഞാന് ,
ഇന്നിന്റെ പുരുഷന് .,
സംഗ പുരുഷന് ..,
സര്വ്വ സംഗ പരിത്യാഗി!
(വിതുരയിലും, സൂര്യനെല്ലിയിലും ഒരു പതിഞ്ഞ തേങ്ങല് ഇനിയും ഒറ്റപെടുന്നു.)
ഇതു ഇന്നിന്റെ ബലിദാനം.
നേരിന്റെ നാഴികമണി
ഇടറും നേരം,
കലണ്ടറിന് കരിവണ്ടുകള്
വീണടിയും സമയം,
ഈ കെട്ട കാലത്തിന് ബലിക്കല്ലില്
ഞാനെന്റെ ഹൃദയം രണ്ടായ് കണ്ടിക്കുന്നു.
മുന്പേ വന്നവര്.,
പിന്പേ പോയവര്.,
നെഞ്ചും പിളര്ന്നു വളര്ന്നവര്..
തെറ്റിലെ ശരി,
ശരിയിലെ തെറ്റ്.
കാലമെന്ന ശരി ,
കാലമെന്ന തെറ്റ്.
ഞാനിന്നു
ഏതു തെറ്റിലെ
വലിയ ശരിയാണ്?
----------------------------------(മനു നെല്ലായ)
0 comments:
Post a Comment